Wat is strabisme?
+Aa-
Concentreer u op dit gezichtsgebrek, dat ook bekend staat als "scheelzien".
Strabisme is een gebrek aan parallellisme tussen de ogen, dat verband houdt met een visuele afwijking (bijziendheid, verziendheid, astigmatisme) die verschillend is tussen de twee ogen, of met een afwijking in een van de spieren die voor de oogbeweging zorgen. Het is vaak aanwezig vanaf de geboorte, of verschijnt enkele weken later. Het kan ook voorkomen tot de leeftijd van 5 of 6 jaar. Dit gezichtsgebrek komt zeer vaak voor: het treft bijna 4% van de kinderen!
Er zijn verschillende soorten scheelzien: convergent scheelzien, divergent scheelzien of verticaal scheelzien. Convergent scheelzien is wat in de volksmond "scheelzien" wordt genoemd: van iemand met convergent scheelzien wordt gezegd dat hij "scheelziet". In tegenstelling tot visuele afwijkingen zoals bijziendheid, verziendheid of astigmatisme, is iemands strabisme vaak zichtbaar voor anderen: de twee ogen lijken niet "dezelfde kant op te gaan".
Afgezien van het esthetische aspect, maakt de zichtbaarheid van strabismus de ouders attent op de noodzaak van een consult. In feite is strabisme het vaakst normaal bij een kind jonger dan 6 maanden. Maar als het na die leeftijd blijft aanhouden, moet een oogarts geraadpleegd worden om het te corrigeren en zo te voorkomen dat het andere, ernstiger problemen veroorzaakt, zoals amblyopie.
Want wanneer een kind scheel kijkt, kan het dubbel zien, een verschijnsel dat "diplopie" heet. Om dit te vermijden, gebruiken zij meer van hun betere oog, waardoor zij het tweede, kwalitatief mindere beeld neutraliseren en negeren. Het gevaar is dan dat het ongebruikte oog ernstig detailzicht verliest en amblyopie ontwikkelt, wat grote gevolgen kan hebben voor de ontwikkeling van het kind. Maar meestal zal een kind niet kunnen klagen over dubbelzien, omdat het voor hem het enige zicht is dat hij kent!
